نظر و تجربه خرید خود تراش مردانه ژیلت در تاریخ ۲۰ دی ۱۴۰۲
خودتراشی اقتصادی با اصلاحی نرم برای استفاده ی هر روزه! ؛ فکر کنم سال ۸۵ بود که برای اولین بار سبیل فابریکم رو تراشیدم و شدم مضحکه ی همکلاسی هام! (آقا لطفا سبیل فابریک ها رو مسخره نکنید!) بعد شروع کردم با ژیلت blue 3 صورتم رو تراشیدم. دیدم این ژیلت موجب جوش و التهاب پوستم میشه. گفتم لابد اگر یه گرون ترش رو بخرم، درست میشه! رفتم سراغ ژیلت mach 3. ولی بدتر شد. چند سال بعد، ژیلت fusion ۵ معرفی شد و رفتم سراغ اون. ولی انگار مشکل التهاب و جوش اومده بود که نره! شاید ده سالی بود که صورتم رو نمی تراشیدم تا حدود یک ماه پیش که کِرم تراشیدن صورت دوباره افتاد به تنم. این بار گفتم بجای آمریکا، سری به کشور دوست و همسایه-کره ی جنوبی- بزنم و بهترین محصولش رو بخرم. ازآنجاییکه همون منطق نوجوانانه ی ۱۸ سال پیش رو داشتم، با خودم گفتم چون شش از سه و پنج بیشتره لابد مدل Pace 6 هم از همه بهتره دیگه! پس بقیمت ۴۰۰ هزار تومن خریدمش. ولی بعد از اولین اصلاح دیدم که همچنان آش همون آشه و کاسه همون کاسه! این دفعه گفتم من باید بفهمم دردم از چیه. خلاصه، بعد از چند بار گوگل کردن از طریق ویدئوهای یوتیوبی فهمیدم اون التهابات و جوش ها بخاطر تعداد زیاد تیغه هاست! و هرچی تعداد لبه های تیغت بیشتر باشه، پوستت بیشتر آسیب میبینه. ولی من به دیده ی شک به این حرف نگاه میکردم. با خودم میگفتم مگه میشه! من که همیشه از آخرین تکنولوژی زمانه ام استفاده کرده ام. چطور ممکنه دوای دردم همون تیغ هایی باشه که ۱۰۰ سال پیش ساخته میشده اند؟!!! بالاخره گفتم سنگ ارزون گنجشک مفت! من که همه چی رو امتحان کرده ام، این رو هم امتحان میکنم ببینم چی میشه! رفتم یه تیغ خودتراش تک لبه ی فـــــــــــــیک لُرد رو از بقالی محله مون به قیمت ۲۵ هزار تومن خریدم و یه تیع دو لبه ی دورکو HQ انداختم روش و اصلاح کردم و WOW ! التهابات و جوش ها خیــــــــــــلی خیــــــــــــلی کمتر شد! اونجا بود که فهمیدم ، ۱۸ سال اخیر رو در ظلمات گمراهی بوده ام! و اچتباه میزده ام و هر دفعه که میخواسته ام مشکل رو حل کنم، باعث بدتر شدن مشکل می شده ام! بعد از نثار کلی صلوات به ارواح اون دوستانی که با محتوای خوبشون در یوتیوب، آگاهم کردند. رفتم سراغ دیجیکالا تا یه safety razor خوب بخرم. خب، برندهای درجه یکی مثل Merkur، Muhle، Edwin Jagger و Parker که کلا در ایران یافت می نشوند. تهش رسیدم به این محصول چند بار مصرف ژیلت و ۲۵۰ چوق بابتش پرداختم (بنظرم وقتی یه دسته تیغ شش لبه ی دورکو با دو تا کارتریج، طراحی زیبا و کیفتی بسیـــــــــٕــار بیشتر از این، حدود ۴۰۰ تومن قیمت گذاری شده، این محصول چند بار مصرفِ تمام پلاستیکیِ سبک نهایتا باید ۱۰۰ تومن می بود. ) رفتم واسه اصلاح ته ریش دو-سه روزه ام با این محصول هندوستان؛ صورتم رو با آب ولرم شستم و یه لایه فوم اصلاح کاسپین مالیدم روش. یکی از دو تا تیغ فابریکی خودش رو انداختم روش و با ذکر «یا حضرت کینگ سی ژیلت» تیغ رو کشیدم روی صورتم و این بار Double WOW!!! اصلا انتظار نداشتم اینقدر نرم اصلاح کنه! اصلا انگار نه انگار که تیغی روی صورتت در حرکته! همون پاس اول، 80% محاسن رو تراشیدم. و ۱۵ درصدش رو هم در ۲-۳ پاس بعدی زدم و درنهایت حدود ۵ درصدش رو هرکاری کردم نزد که نزد! درنهایت باید بگم؛ این ژیلت، «نرم» اصلاح میکنه (بقدری نرم که دیگه اذیت کننده است) و بیشتر مناسب کسانی است که هر روز صبح- قبل از رفتن سر کار- اصلاح می کنند. اگر مثل من ریش های پر پشت و چقری دارید و/یا چند روز یک بار اصلاح میکنید بهتره بسراغ دسته تیغ هایی خشن تر (مثل لرد) بروید. در کل دیگه قصد استفاده ازش زو ندارم. و از پنج بهش نمره ی ۳ رو میدم (اون دو نمره رو هم بخاطر قیمت بالاش (به نسبت کیفیت و طراحیش) و از اون بدتر نرمی بیش از اندازه ی اصلاحش و همچنین ضعف طراحیش در ناحیه ی لولای دربشه (که فکر نمیکنم ۳-۴ ماه بیشتر دوام بیاره) ازش کم کردم.
- ⬤ کیفیت معقول
- ⬤ طراحی ساده و خوب
- ⬤ اصلاح نرم (انقدر نرم که شاید نقطه ظعفش باشه)
- ⬤ بسیار بصرفه‌تر از تیغ‌های چند لبه
- ⬤ نامناسب برای ریش‌های پر پشت
- ⬤ اصلاح زیادی نرم
- ⬤ قیمت بالا به نسبت کیفیت و طراحی
